Pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny w sierpniu 2002 roku była całkowicie skoncentrowana na tajemnicy Miłosierdzia Bożego, w związku z konsekracją Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie. W przemówieniu, na rozpoczęcie tej pielgrzymki Ojciec święty połączył moc tajemnicy Bożego miłosierdzia z problemem lęku, którego doznaje współczesny człowiek. Wsłuchajmy się w te słowa:
„Wszystkim moim rodakom przynoszę przesłanie nadziei płynące z Dobrej Nowiny, że Bóg bogaty w miłosierdzie w Chrystusie objawia każdego dnia Swoją miłość. To On, zmartwychwstały Chrystus, mówi dziś do każdego i każdej z was: „Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków” (Ap 1, 17-18). Oto przesłanie Bożego miłosierdzia, które przynoszę dziś mojej Ojczyźnie i moim rodakom: „Przestań się lękać!”. Zaufaj Bogu, który bogaty Jest w miłosierdzie. Jest z tobą Chrystus, niezawodny Dawca nadziei’. /Słowa Jana Pawła II 16 sierpień 2002 r. Balice w Krakowie/
Obserwujemy w dzisiejszym świecie wiele niepokoju, napięć społecznych i międzynarodowych, wiele wojen i zamachów terrorystycznych, jednocześnie wiele dolegliwości kondycyjnych człowieka, które uruchamiają w nim lęk. Powyższe słowa świętego Jana Pawła II, dla dzisiejszego człowieka, mają ogromne znaczenie. Te słowa mają również ogromne znaczenie dla wszystkich Polaków. Z całym potencjałem uruchomionego lęku w sercu człowieka i w poszczególnych grupach społecznych, trzeba się zwrócić do Miłosiernego Boga, który mówi: „Przestań się lękać”.
Jakżesz aktualne są słowa błogosławionego Bronisława Markiewicza, który w pierwszym numerze Powściągliwości i Pracy w 1898 roku umieścił artykuł: ”Miłosierdzie chrześcijańskie najdzielniejszym środkiem do zażegnania burzy socjalnej”. Warto zwrócić uwagę na fakt, że w miesięczniku, po odezwie do maluczkich, ubogich i opuszczonych i po przedstawieniu sztandaru Powściągliwości i Pracy, oraz po zaprezentowaniu Statutu Towarzystwa Powściągliwości i Pracy, znajduje się ten artykuł. Jego treść nie koncentruje się na lękach spowodowanych zbliżającą się wielką burzą dziejową, ale na czynach miłosierdzia chrześcijańskiego, które mają być lekarstwem dla chorego świata. Posłuchajmy:
„Tysiące ubogich na świecie zżyma się i burzy przeciw warstwom wyższym społeczeństwa i pała ku nim nienawiścią, odgrażając się zemstą nieubłaganą. Brak zaufania i miłości wzajemnej pomiędzy różnymi klasami ludzi, sprowadza już dzisiaj nieobliczone klęski w społeczeństwie /…/ Jesteśmy w przededniu wielkiej burzy społecznej /…/ Jak temu zaradzić? – Złości nie pokonamy złością. Tej burzy nie zażegnają miliony bagnetów, ani jej nie odwrócą najlepsze ustawy ludzkie uchwalane w sejmach. Nienawiść jedynie przed miłością ustąpi /…/ Potrzeba nam więcej uczynków miłosierdzia chrześcijańskiego /…/ Jeśli chcemy być uczestnikami nagrody, pokoju i błogosławieństw Boga, musimy nagiego przyodziać, nieumiejętnego nauczyć, wątpiącym służyć dobrą radą, smutnych pocieszać, opuszczonego w dom przyjąć, a jak nie do własnego domu, to dajmy jałmużnę na zakłady dobroczynne /…/ Szanowni Rodacy! Zapraszamy was najuprzejmiej do przystąpienia do Stowarzyszenia „Powściągliwość i Praca”, które właśnie ma na celu świadczyć uczynki miłosierdzia ubogim żyjącym na naszej ziemi, a osobliwie młodzieży opuszczonej”. /”Miłosierdzie chrześcijańskie najdzielniejszym środkiem do zażegnania burzy socjalnej”, PiP ,1898, nr 1 s. 5/.
Powróćmy jeszcze raz do słów świętego Jana Pawła II, który podczas konsekracji świątyni Miłosierdzia Bożego w Krakowie, pouczał nas:
„Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego miłosierdzia! Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie. Tam, gdzie panuje nienawiść i chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba łaski miłosierdzia, które koi ludzkie umysły i serca, i rodzi pokój. Gdzie brak szacunku dla życia i godności człowieka, potrzeba miłosiernej miłości Boga, w której świetle odsłania się niewypowiedziana wartość każdego ludzkiego istnienia. Potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy”./JPII Kraków 17 sierpień 2002/.
Niechaj pouczenia świętych i błogosławionych Rodaków będą dla nas gwiazdami przewodnimi na obecne, trudne czasy. Niechaj błogosławiony Bronisław, którego pouczenia są w dzisiejszych czasach niezwykle aktualne, wyprosi nam wolność od próżnych lęków, a naszą chrześcijańską codzienność, swoimi naukami i przykładem życia, poprowadzi do Miłosiernego Boga i zachęci do uczynków miłosierdzia.