Słowo „komunia” pochodzi od łacińskiego słowa „communio”, które oznacza jedność. Celem przyjmowani Komunii Świętej, czyli Ciała i Krwi Chrystusa, jest osiągniecie komunii, czy jedności z Bogiem, ale także między chrześcijanami.
Komunię może przyjmować w sakramencie Komunii, czyli pod postaciami Chleba i Wina podczas Eucharystii, ale także poza Eucharystią, na przykład przy okazji nabożeństw, czy po spowiedzi. Ale można przyjmować ją także na sposób duchowy.
Jest przede wszystkim wyznaniem wiary w realną obecność Jezusa w Eucharystii, jest aktem miłości do Jezusa w Eucharystii i głębokim pragnieniem, by Jezus chciał wejść i przemieniać życie i historię konkretnego człowieka. Zarówno komunia duchowa, jak i komunia sakramentalna może przynieść takie same skutki, czyli pogłębia więź z Jezusem i pomaga walczyć z pokusami, uwrażliwia na innych ludzi.
Jak przyjmuje się Komunię duchową?
Pierwszym krokiem jest wzbudzenie pragnienia przyjęcia Komunii duchowej. Nie chodzi o to, by wygenerować w sobie jakieś płomienne uczucia czy wielkie emocje, ale o akt wiary i woli. Czasami uczucia się pojawiają i nie należy ich odrzucać, tylko przyjąć jako pewien fakt, ale wcale nie muszą się pojawiać.
Drugi krok, to samo przyjęcie takiej Komunii duchowej.
Można temu wydarzeniu nadać formę osobistej „liturgii”. Wtedy należy:
- wzbudzić akt żalu (zakończony choćby „spowiedzią powszechną” lub „Panie, zmiłuj się”),
- przeczytać fragment Ewangelii (na przykład ten przypadający na dany dzień),
- pomodlić się Modlitwą Pańską,
- odmówić „Baranku Boży…”
- zaprosić Jezusa do swojego serca.
Ale może ono mieć bardzo prostą formę krótkiej modlitwy, zwłaszcza kiedy w niesprzyjających okolicznościach chcemy się zjednoczyć ze Zbawicielem. Przykładowo:
Proponujemy w tym czasie Komunię Duchową praktykowaną w Zgromadzeniu św. Michała Archanioła
Jezu obecny w Najświętszym Sakramencie, pragnę kochać Cię nade wszystko i być zawsze z Tobą. Teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź przynajmniej duchowo do serca mojego
Po chwili przerwy Prośba o zjednoczenie
Jezu, przyszedłeś do mnie. Nie dozwól nigdy odejść od Ciebie. Bądź dla mnie drogą, prawdą i życiem
Jezu, Boski Zbawicielu, oddajemy Ci nasze myśli, słowa i czyny. Pragniemy z miłości dla Ciebie znosić przykrości i cierpienia. Napełnij sobą nasz umysł, oczyść skłonności i zamiary, błogosław modlitwie i pracy, bądź z nami w smutku i radości. Wszystko, czym jesteśmy i co mamy, niech zawsze należy do Najświętszego Serca Twojego.
(Modlitwy Wspólne Zgromadzenia Św. Michała Archanioła)