Św. Jan Paweł II powiedział w Łagiewnikach 17 sierpnia 2002 roku: „Nie ma dla człowieka innego źródła nadziei, jak Miłosierdzie Boże i tylko w nim świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście”.
Zastanawiamy się niejednokrotnie, czym jest Miłosierdzie. Często kojarzy nam się ze współczuciem dla biednych, ubogich. Ale to nie tak, bowiem Miłosierdziem jest sam Bóg. Miłosierdzie to Miłość, która rzeczywiście pochyla się nad słabością, niedolą materialną i duchową, nad cierpieniem. Na ziemi przez cały czas naszego pobytu doznajemy różnych przejawów Bożego Miłosierdzia.
Począwszy od łaski potrzebnej do zbawienia każdemu człowiekowi. Bóg w swej miłości pragnie, by nasz sąd, ten ostateczny, był dla nas jak najłagodniejszy i zakończył się otrzymaniem jak największej nagrody. Dobry Bóg pełen miłosierdzia niechętnie posługuje się karą, jest cierpliwy, przebacza nam grzechy, daje czas na nawrócenie, na duchowe dojrzewanie i na naprawianie wyrządzonego zła.
Robi to w celu ocalenia nas od wiecznego potępienia. Objawia się nam jako Bóg „bogaty w miłosierdzie”. W Dzienniczku Siostry Faustyny tak wiele razy pojawia się wezwanie, by głosić tajemnicę Miłosierdzia Bożego, by nie ustawać… Jest to pragnienie samego Boga, by uratować świat. Ufającemu gwarantuje obfitość łask potrzebnych do uczciwego życia.
Przytoczmy tu słowa Jezusa zapisane przez św. Faustynę: „Łaski z mojego miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest – ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma.” Drugim podstawowym elementem nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego – obok ufności – jest okazywanie miłosierdzia wobec bliźnich. Akt miłosierdzia można spełnić przede wszystkim poprzez dobry uczynek, dobre słowo i przez modlitwę.
Koronka do Miłosierdzia Bożego jest kolejnym naczyniem do czerpania łask miłosierdzia. O koronce tak Pan Jezus mówił do świętej siostry Faustyny: „Zachęcaj dusze do odmawiania tej Koronki, którą Ci podałem. Przez odmawianie tej Koronki, podoba mi się dać wam wszystko, o co Mnie prosić będą. Kiedy przy konającym odmawiają tę Koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę i poruszają się wnętrzności Miłosierdzia Mojego”.
Pan Jezus prosił także siostrę Faustynę o modlitwę i o rozważanie Jego męki w Godzinie Miłosierdzia każdego popołudnia o godzinie trzeciej, godzinie Jego śmierci na krzyżu.
Święto Miłosierdzia Bożego zajmuje najwyższą rangę wśród kultu przekazanego świętej siostrze Faustynie. Aby przybliżyć sens i treść święta Miłosierdzia, najlepiej przytoczyć słowa Chrystusa: „Pragnę, aby święto Miłosierdzia Bożego było uroczystością obchodzoną w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników.
W dniu tym otwarte są wnętrzności Miłosierdzia Mojego.[…]. Dusza, która w tym dniu przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat”.
Święto Miłosierdzia jest dniem wielkiej czci Boga. Warto w ten dzień wpatrywać się w obraz Miłosiernego Jezusa, być w stanie łaski uświęcającej i przystąpić do Komunii Świętej, a potem żyć miłosierdziem na co dzień. Błogosławieni miłosierni albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5, 7). J.P.