Od początku XVII wieku jednym z głównych miejsc kultu Świętego Józefa w Polsce był Kalisz. Miejsce to, zwane także „Polskim Nazaretem”, jest związane z czczeniem obrazu Świętej Rodziny od przeszło 400 lat. Według tradycji kult ten rozpoczął się po uzdrowieniu, za przyczyną św. Józefa, mieszkańca wsi Szulec (położonej 13 km na wschód od Kalisza), niejakiego Stobienia. Za poleceniem św. Józefa, który we śnie obiecał mu uzdrowienie, jeśli spełni prośbę i zleci namalowanie obrazu „Świętej Rodziny” oraz ofiaruje go kaliskiej kolegiacie. Od tamtego czasu do św. Józefa przybywają pielgrzymi nie tylko z Polski. Jego kult trwa nieprzerwanie do dzisiaj. Warto przypomnieć, że 8.12.1870 r. Papież Pius IX ogłosił uroczyście św. Józefa patronem Kościoła Świętego. Natomiast w 1997 r. Papież Jan Paweł II, podczas pobytu w Kaliszu, zawierzył św. Józefowi wszystkie polskie rodziny oraz sprawę życia nienarodzonych dzieci zarówno w Polsce, jak i na świecie. Rok później Kaliszanie udali się do Watykanu z kopiami obrazu Św. Rodziny. Jedną ofiarowali Ojcu Św. Janowi Pawłowi II, a drugą pobłogosławioną przez Papieża przywieźli do Narodowego Sanktuarium Świętego Józefa w Kaliszu. Odtąd Kopia obrazu Św. Rodziny nawiedzała parafie diecezji kaliskiej przez okres blisko dwóch lat. W każdej parafii Obraz przebywał jedną dobę, a w modlitewnym czuwaniu uczestniczyła cała wspólnota parafialna. Szczególne modlitwy zanosiły zwłaszcza rodziny, prosząc św. Józefa o opiekę i obecność Patrona w każdym momencie ich życia. Dzięki temu św. Józef stawał się nauczycielem i duchowym przewodnikiem dla każdego.
Opiekun Jezusa został na nowo przypomniany w Kościele Powszechnym dzięki ustanowieniu przez Papieża Franciszka 2021 roku – Rokiem Świętego Józefa. Między innymi dlatego kopia Obrazu Świętej Rodziny zaczęła nawiedzać kolejne polskie diecezje, a w maju peregrynuje w Diecezji Toruńskiej.
Wieczorem 7.maja obraz Świętej Rodziny dotarł z Przysieka na Rybaki. Został on uroczyście wniesiona do naszego kościoła, a na progu świątyni obraz przywitali ks. bp Józef Szamocki i ks. proboszcz Krzysztof Winiarski wraz z kapłanami. Następnie obraz w procesji został przeniesiony do prezbiterium i ustawiony obok ołtarza. Po powitaniu ks. Biskupa przez przedstawicieli rodzin z naszej parafii, ks. Proboszcz poprosił Jego Ekscelencję o sprawowanie Eucharystii oraz wygłoszenie homilii.
W słowie do zebranych w kościele ks. Biskup przybliżył wydarzenia z życia Świętej Rodziny oraz zaznaczył rolę, jaką odegrał św. Józef w historii zbawienia. Nawiązał również do Listu Apostolskiego Papieża Franciszka, w którym św. Józef został nazwany pięknym, ukochanym Ojcem żyjącym w cieniu.
Jego Ekscelencja odniósł się do peregrynacji obrazu. Zwrócił uwagę na życie św. Józefa, który jest wzorem do naśladowania. Podkreślił szczególne znaczenie rodziny, która jest darem Boga dla Kościoła, a w obecnych czasach jest narażona na ataki zła oraz szerzenie pseudo wolnościowych ideologii. Żeby rodzina była silna jej członkowie, zwłaszcza rodzice, muszą współpracować z Duchem Świętym i żyć w przyjaźni z Jezusem Chrystusem. Dlatego tak ważne jest orędowanie do św. Józefa, który opiekuje się i wspiera rodziny. Ks. Biskup zwrócił uwagę na analogię między treścią obrazu Świętej Rodziny a miłością małżeńską i rodzinną. Podkreślił, że św. Józef jest ofiarą tajemnicy wcielenia. Był on opiekuńczym, troskliwym, pracowitym, posłusznym i skromnym towarzyszem i opiekunem Jezusa. Dlatego też, winniśmy prosić Go zwłaszcza o miłość ofiarną. Kończąc, dodał, że szczęśliwy jest ten, kto sobie św. Józefa wziął za opiekuna.
Na zakończenie Eucharystii wybrane małżeństwo z naszej wspólnoty dało świadectwo o swoim wieloletnim pożyciu małżeńskim. Małżonkowie podkreślili, że ich miłość trwa dzięki pogłębionej wspólnej modlitwie oraz dzięki ich miłości do Pana Boga. W ich życiu jest miejsce i czas na codzienne wspólne odmawianie Różańca, czytanie Słowa Bożego, codzienną Eucharystię oraz częste przyjmowanie Pana Jezusa w Komunii Świętej.
Ks. Biskup podziękował Panu Bogu i ks. Proboszczowi za radość, jaką wspólnie mogliśmy przeżyć dzięki peregrynacji Obrazu. Życzył też, abyśmy byli Bogiem silni, by nasze rodziny odnawiały się za przyczyną św. Józefa.
Po Eucharystii trwaliśmy na adoracji Obrazu oraz na nabożeństwie pokutnym, to jest wieczorze pojednania. Odmówiliśmy wspólnie Różaniec, odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski, wysłuchaliśmy fragmentów czytań z Pisma Świętego, a Ks. Proboszcz przybliżył historię oraz symbolikę Obrazu. Adorowaliśmy również Najświętszy Sakrament, którym zostaliśmy indywidualnie pobłogosławieni.
Następnego dnia poszczególne grupy modlitewne adorowały Obraz Świętej Rodziny. Oprócz tego o godz.12. ks. bp Szamocki udzielił naszej młodzieży sakramentu bierzmowania, a o godz.15 wspólnie modliliśmy się Koronką do Bożego Miłosierdzia, po czym była możliwość adoracji Najświętszego Sakramentu i Obrazu Świętej Rodziny z Nazaretu, aż do Mszy św. „pożegnalnej”. Eucharystię tę sprawował ks. Krzysztof Stanula, proboszcz parafii pw. Michała Kozala Biskupa i Męczennika oraz przełożony Domu Zakonnego Michalitów w Gnieźnie. W swojej homilii nawiązał do wielowiekowej tradycji oddawania czci św. Józefowi na ziemiach polskich i orędowania za jego przyczyną w problemach i troskach. Podkreślił, że dzięki Papieżowi Franciszkowi patron ten, w ostatnim czasie trochę zapomniany , powraca i przypomina o sobie wierzącym. Ks. Stanula odniósł się do św. Józefa jako opiekuna Jezusa i Maryi. Podkreślił Jego udział w wychowaniu Syna Bożego oraz ukazał cechy charakteru, którymi powinien się odznaczać każdy mężczyzna, a szczególnie ojciec. Św. Józef był posłuszny Słowu Bożemu i zapewniał poczucie bezpieczeństwa Świętej Rodzinie. Kapłan nawiązał też do zawołań w Litanii do św. Józefa, które przybliżają nam postać tego Świętego i zachęcają do naśladowania. Należy nadmienić, że na mocy decyzji Stolicy Apostolskiej z dn.1.05.2021, do Litanii do św. Józefa zostały dodane nowe wezwania: – opiekun Odkupiciela; – sługa Chrystusa, – szafarz zbawienia; – podpora w trudnościach; – patron wykluczonych; – patron strapionych; – patron ubogich. Rodzina chrześcijańska winna być kościołem domowym i tylko Święta Rodzina może być dla niej wzorem do formowania zdrowych fundamentów życia rodzinnego i społecznego. Małżeństwo jest szczęśliwe wówczas, kiedy pomiędzy małżonkami stoi Jezus, jak jest to przedstawione na Obrazie Świętej Rodziny. W takich rodzinach dzieci znajdują oparcie dla własnego rozwoju oraz mogą wzrastać w prawdzie i miłości.
Podczas tej uroczystości nastąpiło również odnowienie przyrzeczeń małżeńskich oraz zawierzenie rodzin naszej parafii św. Józefowi i Święte Rodzinie z Nazaretu.
Po Mszy św. obraz Świętej Rodziny został odprowadzony w procesji do samochodu, a następnie przewieziony do kolejnej oczekującej parafii na trasie peregrynacji po Diecezji Toruńskiej, to jest do parafii Bożej Opatrzności na Rudaku.
Czas peregrynacji był przeżywany w naszej parafii jako Parafialny Dzień Skupienia dla Małżeństw i Rodzin pod hasłem „Żyć jak Święta Rodzina” i na długo go zapamiętamy.
I.O.