,,Pielgrzymi nadziei” – to hasło roku duszpasterskiego 2024/2025. Rozpocznie się on w pierwszą niedzielę Adwentu. To również hasło, które przyświeca obchodom Jubileuszu Zwyczajnego Roku 2025 ogłoszonego przez papieża Franciszka.
Warto, aby każdy z nas zastanowił się nad swoimi uczynkami wobec bliźniego. Jesteśmy do świata posłani, aby nadzieję budzić oraz wlewać, by również być znakami nadziei. Poczynając od prostych gestów miłości, kiedy widzę człowieka zasmuconego – nie zawsze musi być on ubogi materialnie, zatrzymuje się, mam dla tej osoby czas, ciepło na niego spoglądam, wysłuchuje. Tym zaczyna się bycie znakiem nadziei dla świata.
Adresatem programu duszpasterskiego jest Kościół w Polsce, a więc wszyscy wierni świeccy i osoby duchowne. W tym roku będziemy go przeżywać w jedności z Kościołem powszechnym przeżywającym Jubileusz Zwyczajny Roku 2025.
Są dwa cele programu duszpasterskiego. „Pierwszy dotyczy budzenia nadziei ze zwracaniem uwagi na źródło prawdziwej nadziei, którą jest Chrystus. Drugi to bycie przez wszystkich ochrzczonych znakiem nadziei dla świata”.
Do zagospodarowania mamy wszystkie przestrzenie modlitwy, zarówno tej indywidualnej jak i wspólnotowej, a także adorację, głoszenie słowa Bożego i branie go na warsztat katechezy szkolnej i biblijnej oraz wspólnotowej.
Drugi temat to przebaczenie, pokuta i wielorakie pojednanie. Program duszpasterski kieruje tutaj uwagę na sakrament pokuty i pojednania. „Z Rokiem Jubileuszowym związany jest również temat odpustów, które Kościół będzie hojnie rozdziela”.
Temat trzeci to temat pielgrzymowania do Rzymu na celebracje zaplanowane przez Papieża oraz do kościołów jubileuszowych, które będą ustanowione przez biskupów w kościołach lokalnych. Wyjaśnił, że cele pielgrzymowania to: modlitewny, poznawczy, ekspiacyjny, a także budowanie wspólnoty z innymi wiernymi oraz budzenie ducha misyjnego i wrażliwości na potrzeby ubogich.
Temat czwarty to braterstwo, który odpowiada na sugestię papieża Franciszka z bulli Spes non confundit, byśmy byli znakami budzącymi nadzieję”.
Co to znaczy być pielgrzymem nadziei. Pierwsze miesiące programu są zaproszeniem do tego, by się przyjrzeć, jak można być pielgrzymem nadziei na wzór postaci biblijnych. Zaczynamy od Nowego Testamentu, Maryi i Józefa, następnie przechodzimy do Apostołów.
Jest też miesiąc poświęcony współczesnym świętym, m.in. Rodzinie Ulmów czy Carlowi Acutisowi. Od maja zaś materiały zachęcają rodziny do tego, by też chciały być pielgrzymami nadziei we współczesnym świecie i we współczesnym Kościele.
Kolejne miesiące ukażą, w co się zaopatrzyć na pielgrzymkę: modlitwę, sakramenty. Kolejne miesiące ukażą pielgrzyma w praktyce, czyli jako człowieka żyjącego błogosławieństwami.
Materiały na nowy rok duszpasterski wskażą uczynki miłosierdzia względem duszy i ciała, czyli jak idąc przez świat można być człowiekiem wrażliwym na potrzeby drugiego człowieka. Ostatni miesiąc, listopad, poświęcony jest Niebu.
